Proces resocjalizacji wychowania i opieki nad wychowankami przebywającymi w naszym Ośrodku, realizujemy dzięki ciągłości zadań wynikających z rocznego planu pracy placówki, opartego na procesach resocjalizacyjnych, obejmujących:

Pracę planujemy wyznaczając zadanie i cele na poszczególne miesiące, które są ściśle powiązane z treścią głównych procesów resocjalizacyjnych. W celu sprawniejszej realizacji zadań wychowawczych, zespół opracował regulamin oceniania zachowania dziewcząt. Dzięki przyjęciu przejrzystych i jasnych kryteriów oceny, dziewczęta bardziej angażują się w życie placówki, uzyskując dobre i bardzo dobre oceny z zachowania. Dzięki temu mają możliwość uzyskania wglądu w siebie, dokonywania autorefleksji z jednej strony z drugiej zaś ćwiczą umiejętność wyrażania swojej opinii na temat koleżanek i wychowawców w asertywny sposób.

Tworząc normy regulaminu mieliśmy na względzie następujące założenia:
1. Zasadą w oparciu, o którą powstał nowy regulamin było takie oddziaływanie na wychowankę, aby ona sama zechciała skorygować swoje postępowanie, zachowanie - bez użycia jakichkolwiek nacisków zewnętrznych jak presja, groźba czy operowanie strachem.
2. Więcej w regulaminie jest mowy o tym, co dziewczyna może zyskać za dobre zachowanie, aniżeli, co stracić za zachowanie niewłaściwe - pozytywna konotacja.
3. Odeszliśmy od typowej terminologii penitencjarnej na rzecz sformułowań bardziej przyjaznych. Nie mówimy np. o karaniu, a o braku przywilejów.
4. Najniższa ocena z zachowania -ocena naganna, przyznawana jest wychowance po szczegółowym przeanalizowaniu jej postępowania przez zespół wychowawczy.
5. Zaletą systemu oceniania jest: krótki czas oceny (dzień, 2 tygodnie), co ułatwia wychowance orientację w postępach w zachowaniu.
6. Nie bez znaczenia jest mała liczba osób oceniających, co pozwala i ułatwia zachowanie zgodności kryteriów oceniania, nie powoduje poczucia zewnątrzsterowności
7. Ponieważ zakłada się zindywidualizowaną ocenę, nie funkcjonują z góry określone dla wszystkich, jednolite kryteria jej dokonywania. Głównym kryterium jest samoocena wychowanki, która uczy się brać pod uwagę różnice personalne (nadpobudliwość, możliwości poznawcze, talenty i inne umiejętności). Bezpośrednio po dokonaniu oceny w grupach, odbywają się spotkania społeczności, które są okazją do konfrontowania samooceny z poglądami pozostałych uczestników grupy.
8. Ocena grupy wychowawczej to ważny element kształtujący realny obraz własnego zachowania. Pozwala na ocenę funkcjonowania w grupie społecznej. Ujmuje to zachowanie z innego punktu widzenia, nie punktu widzenia dorosłych. Sprzyja to zwiększeniu obiektywności oceny a także pełni istotna rolę wychowawczą. W wieku dorastania ocena grupy rówieśniczej jest wysoko znaczącą. Celowym jest dążenie do zgodności własnej oceny siebie z oceną innych.
9. System oceniania podlega stałej ewaluacji i doskonaleniu. W dłuższej perspektywie może stanowić jedno z kryteriów oceny postępów procesu resocjalizacji.
10. Prawo do oceny własnego postępowania jest jednym z najbardziej podstawowych praw dziecka, gwarantującym podmiotowość w procesie wychowawczym w warunkach placówki.

Codzienna ocena zachowania podsumowywana jest, co dwa tygodnie, w trakcie spotkań społeczności Ośrodka, które tworzą dziewczęta, wychowawcy, pracownicy pedagogiczni oraz inne osoby zatrudnione w placówce. Spotkania społeczności dają wychowankom, możliwość omówienia na forum ważnych dla nich spraw, zgłaszania propozycji i uwag, co do ich wizji funkcjonowania Ośrodka. Spotkania te służą m.in. omówieniu zachowania dziewcząt. Są okazją do wyróżniania najlepszych oraz zwrócenia uwagi na zachowania niewłaściwe i wspólnego wygenerowania sposobów skorygowania tychże zachowań.

Ocena grupy na forum społeczności i z jej udziałem sprzyja jawności dokonywania oceny, zarówno dla osoby ocenianej jak i dla wszystkich oceniających.

Jako zespoły wychowawcze przygotowujemy razem z wychowankami miesięczne plany pracy grupy wychowawczej. Dzięki temu dziewczęta mają poczucie odpowiedzialności, sprastwa i są bardziej zaangażowane w realizację swoich propozycji. Osobiście uczestnicząc w planowaniu własnych działań dziewczęta są bardziej zmotywowane i chętniej angażują się w różnorodną aktywność.

Grupa wychowawcza funkcjonuje w oparciu o wewnętrzny kodeks, który jest zbiorem norm i wartości wykonywanych przez same dziewczęta, z doradczym, wspierającym głosem wychowawcy. Trudniej łamać jest zasady, które stworzyło się samemu i, które się zaakceptowało. Każda grupa tworzy swój własny kodeks charakteryzujący grupę – oddaje jej klimat, atmosferę, styl funkcjonowania., natomiast jedyną wspólną częścią kodeksu dla wszystkich grup w Ośrodku jest Regulamin oceniania zachowania.

Wszystkie organizowane w placówce imprezy, spotkania okolicznościowe nastawione są na stwarzanie sytuacji wychowawczych w pogodnej, życzliwej i rodzinnej atmosferze. Poza uroczystościami przeprowadzonymi dla całej społeczności Ośrodka organizowane są uroczystości w grupach wychowawczych, celebrujące szczególnie istotne momenty w ich życiu np. urodziny, imieniny, powitanie i pożegnanie koleżanek. W tym roku odbyła się między innymi uroczystość I Komunii Świętej jednej z wychowanek.

W placówce naszej działają także koła zainteresowań, które organizują i wypełniają dziewczętom czas wolny, rozbudzają ich zainteresowania, twórczość, indywidualne umiejętności i uzdolnienia oraz ukazują alternatywne formy spędzania czasu wolnego. Do kół tych zalicza się:

W placówce działa także drużyna harcerska „Nieprzetartego Szlaku”. Resocjalizacja dziewcząt prowadzona jest też w aspekcie indywidualnych oddziaływań wychowawczych. Wychowawcy poszczególnych grup, bezpośrednio kierujący procesem resocjalizacji wychowanki przygotowują wspólnie z nią indywidualny plan pracy, zawierający oddziaływania długo i krótkoterminowe. Indywidualne plany pracy tworzone są przy współudziale psychologa i pedagoga. Działa również zespół do spraw wychowawczych, spełniający rolę doradczą i opiniującą.

Współpraca kadry i dziewcząt integruje działalność wychowawczą, korekcyjną i opiekuńczą we współpracy z rodzinami wychowanek oraz osobami istotnymi w ich życiu.

Ponieważ wychowanki rekrutują się z regionu całej Polski, bezpośrednie docieranie do każdej rodziny przez pracowników Ośrodka byłoby trudne i kosztowne. W tym celu placówka ściśle współpracuje z sąsiadami rodzinnymi, kuratorami zawodowymi dla nieletnich oraz powiatowymi centrami pomocy rodzinie jak również innymi instytucjami i organizacjami społecznymi, oświatowymi i opiekuńczymi. Za pośrednictwem tych instytucji i ich służb możemy wspierać rodziny wychowanek w pokonywaniu sytuacji kryzysowych, rozwiązywaniu problemów, przygotowując dziewczyny do powrotu do domu rodzinnego.

Współpraca z wymienionymi instytucjami w szczególny sposób owocuje w trakcie usamodzielniania wychowanek i przygotowania ich do samodzielnego życia. W dbałości o tworzenie dobrego klimatu, atmosfery życzliwości i zminimalizowanie wszystkich ewentualnych skutków związanych z przybyciem wychowanek do placówki (lęk przed nieznanym) opracowaliśmy specyficzną „procedurę” powitania.

Efekty:

Dziewczęta mają poczucie, że są w miejscu, w którym chcą być . . .