W Ośrodku realizowane są trzy podstawowe funkcje resocjalizacyjne:

W zakresie realizacji tych funkcji współpracują ze sobą trzy działy Ośrodka: szkoła, warsztaty, internat.

Kształcenie ogólne i zawodowe prowadzone jest w ramach Gimnazjum przysposabiającego do pracy w zawodach kucharz małej gastronomii i krawiec oraz w zakresie Zasadniczej Szkoły Zawodowej w zawodzie kucharz małej gastronomii. Zajęcia obowiązkowe odbywają się w systemie jednozmianowym i trwają 6 dni w tygodniu.

Nieletni trafiający do ośrodków bywają na ogół negatywnie nastawieni do obowiązku szkolnego i samych nauczycieli. Niepowodzenia szkolne stanowią najczęściej przyczynę społecznego niedostosowania. Duża liczba wychowanek wykazuje znaczne opóźnienia w nauce, często będące wynikiem nawet kilkuletniego unikania szkoły. Wiele dziewcząt ma problemy z koncentracją, z umiejętnością przyswajania wiedzy, pisaniem i czytaniem na poziomie szkoły podstawowej.

Niezbędne w takiej sytuacji jest prowadzenie zajęć korekcyjno – wyrównawczych, a cały ciężar pracy spoczywa na nauczycielach, których zadaniem jest poprzez różnego rodzaju metody nauczania dotrzeć do wychowanki, rozpoznać indywidualne jej umiejętności, rozbudzić wiarę i chęć do samodzielnej pracy. W nauczaniu resocjalizującym można wyróżnić dwa etapy:

1. wzbudzanie zainteresowań i wstępna adaptacja szkolna,

2. podtrzymanie zainteresowań, aktywizacja uczniów i wypracowanie dyscypliny szkolnej.

W świetle wyników nauczania młodzieży niedostosowanej społecznie nauczanie resocjalizacyjne pod względem form, organizacji i metod nauczania wymaga dość zasadniczych modyfikacji. Walory wychowawcze treści programowych mają przede wszystkim charakter moralno – społeczny, kształtujący stosunek do pracy i do własności społecznej, odpowiedzialność i dyscyplinę wewnętrzną, stosunek do Ojczyzny, do rodziny, do słabszych. Nauczanie resocjalizujące opiera się na programach nauczania dostosowanych zarówno do potrzeb edukacyjnych na danym etapie kształcenia jak również możliwości intelektualnych uczennic, (zgodnie z orzeczeniami poradni psychologiczno-pedagogicznej o konieczności kształcenia specjalnego z uwzględnieniem konieczności obniżenia wymagań edukacyjnych oraz realizowania minimum programowego).

Realizacja głównych celów kształcenia, zachęcenie do pracy, do wysiłku umysłowego, utwierdzanie w pozytywnym stosunku do szkoły i do uczenia się w ogóle, wiąże się także z nieco odmienną rolą nauczyciela. Nie może on mianowicie sprawować wyłącznie funkcji egzekutora zadanej pracy, sprawdzać, odpytywać. Podstawowym jego zadaniem jest działanie dla rozwoju i wzmacniania tych elementów osobowości wychowanki, które mają zasadniczy wpływ na jej motywację. Ocena uczennicy obejmuje przede wszystkim umiejętności dające jej konieczną samodyscyplinę i samodzielność gwarantującą, przy niedostatkach wiedzy konkretnej, sprawność w dalszych etapach edukacji oraz promuje aktywność uczennicy – udział w zajęciach, wykonywanie zadań i prac wykraczających poza przeciętne obowiązki.

Wyniki egzaminów zewnętrznych zawsze skrupulatnie analizowane stanowią źródło informacji o potrzebach edukacyjnych i możliwościach naszych uczennic. Są one zdecydowanie niższe od średnich w okręgu, jednakże z uwagi na charakter naszych uczennic, czynniki rodzinne i możliwości intelektualne nie możemy liczyć na ich zdecydowane podwyższenie. Zbyt duże deficyty wiedzy naszych uczennic uniemożliwiają wyrównanie poziomu edukacyjnego do średnich wyników, jakie uzyskują uczniowie w gimnazjach publicznych. Cieszy natomiast fakt, że z roku na rok średnia uzyskanych wyników naszych uczennic jest wyższa, co wskazuje na ewaluację procesu nauczania w kierunku ciągłego podnoszenia jej efektywności.